Repetitio est mater studiorum

 

Jutro zaczynają się tegoroczne matury. Dr Robert Zakrzewski – szef Centralnej Komisji Egzaminacyjnej – w wywiadzie udzielonym Karolinie Słowik z „Gazety Wyborczej” uspokaja abiturientów, że tegoroczna matura nie będzie się znacząco różnić od grudniowych testów diagnostycznych czy matur z poprzednich lat. Podpowiada też sposób przygotowania się do egzaminu z matematyki: wystarczy rozwiązać arkusze z poprzednich lat, bo przecież liczba typów zadań z matematyki jest zamknięta... Tak, on naprawdę to powiedział. Matematyka, której obecność na maturze tłumaczona jest tym, że przedmiot ten jak żaden inny uczy logicznego myślenia, sprowadzona została przez szefa CKE do tępego wkuwania procedur i schematów rozwiązywania zadań – bo nawet nie wzorów (te są w tablicach).

Galileusz nazwał matematykę językiem, w którym Bóg opisał świat. Dzisiaj powszechnie określa się ją mianem „królowej nauk”, bo leży u podstaw wszystkich dyscyplin naukowych, porządkując całą wiedzę i umożliwiając jej analizę i wyciąganie logicznych wniosków. Matematyka – zarówno jako nauka czysta, jak i stosowana – ma nieskończenie wiele zastosowań, procedur i schematów. Jest jak kosmiczny kalejdoskop, którego każdy obrót tworzy nowe przestrzenie. Oczywiście, w sytuacji nauki szkolnej nie da się pokazać pełni jej możliwości ani bezmiaru jej abstrakcji – można wybrać tylko niektóre aspekty. Ale sprowadzenie jej do zestawu kilku procedur, które można wykuć jak inwokację z „Pana Tadeusza” to zbrodnia nie tylko na matematyce, ale na uczących się jej licealistach. To, niestety, smutna rzeczywistość szkoły uczącej pod dyktando egzaminów. I nawet niekoniecznie dlatego, że nie da się przygotować – nazwijmy to umownie – egzaminu, który sprawdzałby coś więcej niż znajomość kilku schematów. Raczej dlatego, że... egzaminatorzy musieliby wyjść poza model oceniania i samodzielnie ocenić kreatywność abiturientów. Oczywiście – mimo iż trudne – nie jest to niemożliwe. Ale słowo klucz: „trudne”. A jak trudne, to również drogie. Taniej jest przeszkolić grupę osób z obsługi modelu oceniania.

Ja bym się nawet nie dziwił, gdyby obecny szef CKE był jakimś – z całym szacunkiem dla tych dyscyplin – historykiem, polonistą czy innym tzw. „humanistą”. Ale osoba ze stopniem naukowym z chemii, w dodatku będąca profesorem – nieważne, że tylko uniwersyteckim, a uniwersytet z Łodzi – powinna nie cieszyć się, że matematyka została sprowadzona do czegoś w rodzaju katechizmu, bo tak jest łatwiej, ale ubolewać nad tym i zapowiadać dążenie do zmiany tego status quo.

Na zakończenie pozwolę sobie dokonać nieco luźnego przekładu tytułowej maksymy: licealisto – powtarzaj arkusze z poprzednich lat, to będziesz mógł studiować...

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kochane bombelki

Jak to u leciwych ludzi bywa, wspominam czasami swoje szkolne lata. Oczywiście nie wszystko w nich wspominam mile – ba, wiele panujących wtedy zasad uważam za słusznie zaniechane. Nie mogę jednak zaprzeczyć, że tamte czasy i tamta szkoła uczyły nas samodzielności i zaradności. Do tego stopnia, że całkiem sporo przedstawicieli mojego pokolenia (i starszych) umiało nawet udatnie podrabiać podpis przynajmniej jednego z rodziców, żeby móc podpisywać uwagi czy złe oceny w dzienniczkach i zeszytach. A rodzice o wielu sprawkach dowiadywali się (jeśli w ogóle) dopiero podczas wywiadówek. Podczas przerw uczniowie karnie spacerowali po korytarzu, czego uważnie pilnowali nauczyciele i dyżurni uczniowie. Oczywiście krnąbrne natury szukały sposobów obchodzenia – a nawet po prostu łamania – obowiązujących nakazów i zakazów. Każdy znał przynajmniej jedno wyjście ze szkoły (np. przez okno), z którego można było skorzystać, żeby wyskoczyć do sklepu po jogurt truskawkowy albo oranżadę. W starszych klasa...
Czytaj więcej

Polak z profilu

  Jakoś tak niedawno Instytut Badań Edukacyjnych, działający na zlecenie Ministerstwa Edukacji Narodowej opublikował projekt profilu absolwenta polskiej szkoły – na razie tylko przedszkola i szkoły podstawowej. Dokument liczy 41 stron, a jego sporządzenie kosztowało „zaledwie” 2 860 000 zł. Niecałe 70 tysięcy za stronę – więc jak za darmo... I w sumie to fakt, że cena usługi – w skali wydatków ministerstwa – jest niewielka. Problem polega na tym, że w tym dokumencie nie ma absolutnie nic nowego, czego wcześniej nie zawierałyby profile absolwentów poszczególnych szkół. Dokładnie te same banały, tyle że okraszone odwołaniami do kilku filozofów oraz nieco inną terminologią. Zarobić prawie 3 miliony za przewertowanie Wikipedii w poszukiwaniu kilku nazwisk czy słownika wyrazów bliskoznacznych? Super praca... Ale przejdźmy do samego dokumentu. Jak wspomniałem, nie wnosi on nic nowego, ale jest kolejną wersją mocno ogólnikowego profilu absolwenta. Jaki ma być ten absolwent? Po...
Czytaj więcej

Instytut Burzenia Edukacji

  Instytut Badań Edukacyjnych, który na zlecenie Ministerstwa Edukacji Narodowej (i za grube miliony) przygotowuje największą od czasów ministra Handtkego reformę edukacji zaczął ją od... zreformowania matematyki. Ale po kolei... Reformatorzy z IBE – nie chcąc powielać błędów swoich poprzedników – postanowili, że teraz to „nauczyciele będą targać reformą, a nie reforma nauczycielami”. Ogłosili więc wielkie prekonsultacje, porobili ankiety i na ich podstawie radośnie ogłosili pierwszy postulat, który – jakoby – zgłosili sami nauczyciele. Tym postulatem jest zmniejszenie z 4 do 3 liczby godzin fizyki i chemii w dwuletnim cyklu nauczania w klasie siódmej i ósmej szkoły podstawowej. Tak – pomysłodawcy z IBE podkreślają, że tego właśnie najbardziej chcieliby nauczyciele fizyki i chemii. Rzecz w tym, że IBE posłużyło się tu logiką rodem z Radia Erewań (starsi pamiętają): „nie samochody tylko rowery, nie w Moskwie tylko w Leningradzie i nie rozdają tylko kradną”... Bo ankietowani nauczy...
Czytaj więcej